چکیدهی مباحث تیم انجمن علمی ارتباطات از دانشگاه تهران
فرض بر این است که معیار جهانی بودن برای سازمان ملل خوب است ولی اینکه چه کسی و چه قواعدی بر این سازمان کنترل دارد نیز حائز اهمیت است. همچنین صرف بومی بودن نیز کفایت نمیکند و نمیتواند کمک کند که نگاهی جهانی داشته باشیم در عین اینکه نمیتوان قوانین واحدی برای تمامی کشورها و بدون توجه به وضعیت اجتماعی آن طراحی کرد.
منابع:
یک بستر دورویا، حقوق رسانه
چکیدهی مباحث تیم دانشکده حقوق از دانشگاه تهران
حقوق بشر جهانی که ادبیات غالب حقوقی است با توجه به مکانیزمها صرفاً سیاسی و حقوقی خور نمیتواند رعایت حقوق بشر را در جهان تضمین کند و حال ما باید به دنبال ادبیات جدیدی در عرصه جهانی باشیم و آن هم این است که رعایت حقوق بشر هدف نمایی ماست اما علت فاعلی آن رعایت فرهنگ بومی کشورها و ارزشها آن است. حقوق بشر یک پروژه تمامشده نیست بلکه یک فرآیند مستمر است که وجوه مختلف آن برحسب مقتضیات بومی و فرهنگی کشورهاست. پذیرش حقوق بشر بومی به معنای حاکمیت فرهنگ بومی نیست. بلکه در صورت غلط و اشتباه بودن باور و عقیدهای، باید آن را تغییر داد.
منابع:
– اعلامیه حقوق بشر
– کنوانسیون تنوع فرهنگی
– فصلنامه کتاب نقد شماره 36، پاییز 84
تیم برنده: انجمن ارتباطات علمی