خلاصه‌ی مسابقه مناظره بین تیم‌های منطق و انجمن علمی ارتباطات/چکیده+ نتیجه
چکیده‌ی مباحث تیم انجمن علی و ارتباطات از دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
فرض بر این است که مد نوعی صنعت فرهنگی است که منجربه از خود بیگانگی و در نتیجه موجب اثر منفی در سلامت روانی فرد می‌شود. سؤالاتی که طی این مناظره به آنها پاسخ داده خواهد شد، از این قبیل است: مدگرایی از منظر جامعه‌شناختی به‌طور عام و از منظر مکتب فرانکفورت و اندیشمندانی چون آدورنو، فروم و مارکوزه چیست؟ آیا مدگرایی به‌عنوان یکی از نتایج صنعت فرهنگ دارای ایدئولوژی مشخصی است؟ ایدئولوژی نهفته در مدگرایی، منافع چه کسانی را تضمین می‌کند؟ چارچوب نظری این مناظره، نظریه‌ی صنعت فرهنگی مکتب فرانکورت می‌باشد. همچنین از منظر دین نیز به تعریف ثو تحلیل مدگرایی خواهیم پرداخت. شیوه‌ی استدلال نیز مبتنی بر مستندات علمی و دینی می‌باشد.
منابع:
– مقدمه‌ای بر نظریه‌های فرهنگ عامه (استریانی)
– نظریه‌ی انتقادی مکتب فرانکفورت (نوذری)
– جوانان و مدگرایی (سد نژاد)
– فرهنگ پیرو و فرهنگ پیشرو (جعفری)
– فصل‌نامه علمی پژوهشی تحقیقات فرهنگی (سال اول، شماره 1)
– غررالحکم و دررالکلم
چکیده‌ی مباحث تیم منطق از دانشگاه آزاد اسلامی همدان و علوم تحقیقات قزوین
مدگرایی با توجه به تعاریف عبارت است از فرایندی هدفدار که به‌صورتی کالا‌گونه در جامعه رایج شده و ظواهر و رفتارهای انسانی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و به‌عنوان ابزاری قدرت‌مند می‌تواند وسیله‌ی اشاعه فرهنگ ملی و داشته‌های بومی گردد و با توجه به اینکه اسلام دینی فرازمانی است که همه‌ی زمان‌ها و متان‌ها را دربرمی‌گیرد مسلمان واقعی نیز به هیچ عنوان راکد، یکجانشین و منزوی نیست و دائم و هر زمان در حال تنوع‌طلبی، زیبایی‌جویی و تعالی است و همین امر است که مدگرایی را به معنی نو شدن به سمت زیبایی و آنگاه تعالی و کمال‌جویی از خواص یک مسلمان است که بنا بر اذعان صریح قرآن خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و مسلم نیز باید باید از نعمات و زیبایی‌های خلقت استفاده کرده و راهی به سوی کمال باز نماید مدگرایی همچنان که می‌تواند منجربه تولید به‌طور مثال چادر ملی شود خوب است.
تیم برنده: انجمن علمی ارتباطات
گروه انجمن علی و ارتباطات
فرض بر این است که مد نوعی صنعت فرهنگی است که منجربه از خود بیگانگی و در نتیجه موجب اثر منفی در سلامت روانی فرد می‌شود. سؤالاتی که طی این مناظره به آنها پاسخ داده خواهد شد، از این قبیل است: مدگرایی از منظر جامعه‌شناختی به‌طور عام و از منظر مکتب فرانکفورت و اندیشمندانی چون آدورنو، فروم و مارکوزه چیست؟ آیا مدگرایی به‌عنوان یکی از نتایج صنعت فرهنگ دارای ایدئولوژی مشخصی است؟ ایدئولوژی نهفته در مدگرایی، منافع چه کسانی را تضمین می‌کند؟ چارچوب نظری این مناظره، نظریه‌ی صنعت فرهنگی مکتب فرانکورت می‌باشد. همچنین از منظر دین نیز به تعریف ثو تحلیل مدگرایی خواهیم پرداخت. شیوه‌ی استدلال نیز مبتنی بر مستندات علمی و دینی می‌باشد.
منابع:
– مقدمه‌ای بر نظریه‌های فرهنگ عامه (استریانی)
– نظریه‌ی انتقادی مکتب فرانکفورت (نوذری)
– جوانان و مدگرایی (سد نژاد)
– فرهنگ پیرو و فرهنگ پیشرو (جعفری)
– فصل‌نامه علمی پژوهشی تحقیقات فرهنگی (سال اول، شماره 1)
– غررالحکم و دررالکلم
گروه منطق
مدگرایی با توجه به تعاریف عبارت است از فرایندی هدفدار که به‌صورتی کالا‌گونه در جامعه رایج شده و ظواهر و رفتارهای انسانی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد و به‌عنوان ابزاری قدرت‌مند می‌تواند وسیله‌ی اشاعه فرهنگ ملی و داشته‌های بومی گردد و با توجه به اینکه اسلام دینی فرازمانی است که همه‌ی زمان‌ها و متان‌ها را دربرمی‌گیرد مسلمان واقعی نیز به هیچ عنوان راکد، یکجانشین و منزوی نیست و دائم و هر زمان در حال تنوع‌طلبی، زیبایی‌جویی و تعالی است و همین امر است که مدگرایی را به معنی نو شدن به سمت زیبایی و آنگاه تعالی و کمال‌جویی از خواص یک مسلمان است که بنا بر اذعان صریح قرآن خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و مسلم نیز باید باید از نعمات و زیبایی‌های خلقت استفاده کرده و راهی به سوی کمال باز نماید مدگرایی همچنان که می‌تواند منجربه تولید به‌طور مثال چادر ملی شود خوب است.